براي من و تنهائي
نگاه كن به سپيده؛و آفتاب،كه چگونه تارهاي زرينش رادر تار و پود سيمين حرير آسمان،داخل مي كند.دليلي نيست،و نه بهانه اي.و آرزوها؛كه ابرهاي اين آسمان صاف اندمي آيندطاق آبي را زيبا تر مي كنندو مي روند ...
posted by doubtzero @ ۸:۳۰ قبل‌ازظهر
>2
comments
2 نظر
طاق آسمان زیبا می شود
نور در سرتاسر تار و پودش انتشار می یابد
اما من
هیچ کدام را لمس نخواهم کرد
چشم به زمین دوخته ام
و خیره به ردپایم روزگار می گذرانم
دل آسمان برایم چقدر تنگ است
آری باز خواهم گشت
باید کمی سرو سامان دهم روزهای زمینی ام را
آسمانی باشی!
و در تمام اين آمدنها و رفتنها آسمان با من است... مرسي عزيزم.. بخاطر شعر.. نوشته ام توي وبلاگم و به ثبت رساندم اين محبتت را
ارسال یک نظر
<< بازگشت