برای قلم پرها
عطر ياسمن ها؛
و بوي كرفس خاك خورده،
زانوان زخمي،
و زندگي با بوي خوش بهار.
شانه هايم را مي تكانم،
فرزندانم هنوز
مرا قهرمان مي نامند!
posted by doubtzero @ ۶:۴۱ بعدازظهر
>3
comments
پنجشنبه، فروردین ۱۸، ۱۳۸۴
تردیدهای پیشین:
3 نظر
س
ک
و
ت
.
.
.
خوشم میاد از این صفر ها، صفر نوشتار، صفرِ مطلق، صفرِ تردید... ... اون عکس برای بارانه ها چقدر زیباست.. عکس شالیزار.. و اون دمپایی ها... راستی .. خوشحالم که قلم پرها رو هم کشف کردین.
پس زنده باد قهرمانان بهاری. قصورم رابه گیجی ازعطربهارببخشائید
ارسال یک نظر
<< بازگشت