اقاقیا
خراب اکسیر رویائی توام
دیوانه ی عطرآگین خوشه های سپیدت
مسموم نفس های خاموش باد
پیچیده در میان گلبرگ های کوچک ات
ای اقاقیای عاشق...
posted by doubtzero @ ۱۱:۲۴ بعدازظهر
>10
comments
...از همان ابتدا همه چیز با شک به وجود آمد، همه چیز
خراب اکسیر رویائی توام
دیوانه ی عطرآگین خوشه های سپیدت
مسموم نفس های خاموش باد
پیچیده در میان گلبرگ های کوچک ات
ای اقاقیای عاشق...
posted by doubtzero @ ۱۱:۲۴ بعدازظهر
>10
comments
10 نظر
چقدر خوب است نقطهء آغازین تمام تردید های من
که این چنین دلنشین زیبایی ها را می بینید و
مست می شوید
.
خوشحالم
شعری که وسيله بازی باشه فقط واژه شعر رو بدوش ميکشه...
اگر نوشتن حرمتهای شکسته شعور حراج کردن است...من شعورم را حراج کرده ام...
.
.
.
نوشته تون زیبا بود و رویایی
کاش تمام شروع زندگيم با اين گلبرگهاي کوچک آغاز ميشد.. و لبخند هميشگي او...
با این عطر شرمگین اقاقی ها
مثل شرم دختران در حال بلوغ....
كاش بتوان رويا را به حقيقت رساند ...
آخرین شکوفه ات را روی کدام شاخه ی پشیمانی داده ای ؟
شاید سفید اخرین رنگ باشد
من در روي سبزترين زمين و در زير آبي ترين آسمان زندگي مي كنم . افسوس كه لذت نمي برم
مسموم نفس های خاموش باد
می خوانم و زمزمه می کنم آنجا که شکوفه های یاس بتماشای باران نشسته اند. زیبا بود.
ارسال یک نظر
<< بازگشت