تقاطع

من و تو

دو خطيم؛

مستقيم،

ناموازي.

به هم نزديك شديم؛

به يكديگر رسيديم؛

و از هم مي گذريم

بزودي.

تير خلاص

شش گلوله آن تپانچه را؛

يكي يكي

چون تير خلاص؛

به جان من چكاندي.

اين آخري گويا

براي هردومان مانده.

...

رويت را كه بگرداني

ديگر

مرا نمي بيني؛

ديريست

صدايم را

نمي شنوي.

سكوت

برف مي بارد باز؛
و درختان،

افسرده

سنگيني اين حجم سرد سپيد را
در سكوتي طولاني
تجربه مي كنند.

- كدام بار ترا اينچنين خميده است

اي درخت؟

سنگيني بار آن توده سپيد
يا سكوت طولاني شب هاي سرد؟

...
و درخت؛
در سكوتي ممتد

خميده،

مرا نگاه كرد.