براي بارانه ها
راستی ، آسمان نرم است يا سفت ؟"
شب سياه،
پتوي مخمل اش را
جمع خواهد كرد.
و آسمان؛
تمام پنبه هائي را،
كه زير آن پتو پنهان كرده است،
با جاروي باد
پخش خواهد كرد.
روز كه بيايد؛
نسيم صبح،
لمس پوست نمناك آسمان را
مطبوع تر مي كند.
روز كه بيايد؛
شتاب روزمره گي،
مجال لمس لطافت آسمان را
محدودتر مي كند.
1 نظر
صبح که بیاید
...
دیرگاهیست که دیگر نگاهم به آسمان نیست
اما
به یقین باورت دارم
آسمانی باشی!
آسمانی از زمین!
ارسال یک نظر
<< بازگشت