صفر تردید

...از همان ابتدا همه چیز با شک به وجود آمد، همه چیز

شنبه، اردیبهشت ۲۴، ۱۳۸۴

براي بارانه ها

"...روز كه بيايد ، شايد باران بند آمده باشد و آسمان بی آنكه به آن دست زده باشم ، نرم تر خواهد بود !
راستی ، آسمان نرم است يا سفت ؟
"
.

.
روز كه بيايد؛
شب سياه،
پتوي مخمل اش را
جمع خواهد كرد.
و آسمان؛
تمام پنبه هائي را،
كه زير آن پتو پنهان كرده است،
با جاروي باد
پخش خواهد كرد.
روز كه بيايد؛
نسيم صبح،
لمس پوست نمناك آسمان را
مطبوع تر مي كند.
روز كه بيايد؛
شتاب روزمره گي،
مجال لمس لطافت آسمان را
محدودتر مي كند.
.

1 نظر

At شنبه اردیبهشت ۲۴, ۰۵:۴۱:۰۰ بعدازظهر ۱۳۸۴, Anonymous ناشناس said...

صبح که بیاید
...
دیرگاهیست که دیگر نگاهم به آسمان نیست
اما
به یقین باورت دارم
آسمانی باشی!
آسمانی از زمین!

 

ارسال یک نظر

<< بازگشت