باران
دست هايم را بر زمين خيس مي گذارم
باور مي كنم
هنوز زنده ام.
و دست هايم
سبز مي شوند ...
.
posted by doubtzero @ ۱:۱۴ بعدازظهر
>2
comments
چهارشنبه، اردیبهشت ۰۷، ۱۳۸۴
تردیدهای پیشین:
صفر تردید
...از همان ابتدا همه چیز با شک به وجود آمد، همه چیز
2 نظر
آن چنان سبز می کنند و سبز می شوند
که به خدای همیشه در آسمانم می پیوندند
خدا در آغوششان می گیرد
و اشک می شود و از چشمانش می بارم
تا دیگر بار
تو از زمین خدا سبز شوی
اما تنها به یاد بسپار
بودنت را به باور رسانی!
آسمانی باشی
!
چرا همه غزل از باران می سازند و
من از باران نشانی ندارم؟!
.
.
.
آسمانی باشی
ارسال یک نظر
<< بازگشت