شبانه های تاريک
چراغ های كوچک آسمان خراش
از پس پرده ها و پنجره
ستاره های روشن تنهائی منند
در ناتمام شبانه های دلتنگی.
posted by doubtzero @ ۷:۲۴ قبل‌ازظهر
>9
comments
چهارشنبه، شهریور ۰۱، ۱۳۸۵
تردیدهای پیشین:
صفر تردید
...از همان ابتدا همه چیز با شک به وجود آمد، همه چیز
9 نظر
در دنیای مدرن ستاره های من هم چراغهایی 100 واتی اند
چه خوب
اینقدر دلم پجره می خواهد صفر تردید
با یک منظرهء باز
پنجرهء اتاقم تنها یک قدم با دیوار فاصله دارد
حیف
حتی چراغ های مدرن داشتن
به یک دیوار
یک آسمان می ارزد
آسمان شب های دلتنگی ام تاریک است. ستاره را فقط می شود در شب های کویری پیدا کرد. شب های زلال و سرشار از آرامش
خداوند در دلم می زیست
و می میرد و باز زنده می شود
در سینه ام دردیست همین بس است
که من دلتنگیم را
با ناامیدی
حلق اویز کنم
از پس این پنجره که دلتنگی تو
را قاب گرفته است
بر دیوار...
قرارمان اين بود
هر ستاره آن بالا مال يكي مان.
بر ما چه رفته است كه حالاها
به كور چراغ هاي اين محله دلخوش كردهايم.
قرارمان اين بود
هر ستاره آن بالا مال يكي مان.
بر ما چه رفته است كه حالاها
به كور چراغ هاي اين محله دلخوش كردهايم.
قرارمان اين بود
هر ستاره آن بالا مال يكي مان.
بر ما چه رفته است كه حالاها
به كور چراغ هاي اين محله دلخوش كردهايم.
شوخ طبعی ستاره ها را که باور کنی
از اندوه ماه هم ديگر
...کاری ساخته نيست
ارسال یک نظر
<< بازگشت