شبانه
براي امشب هم
معجزه اي تدارك نديده است،
آسمان بي انتها.
ابرهاي كوچك و آرام
خواب كوهستان را
نمي آشوبند؛
پاورچين
خانه را ترك مي كنند
و با ستارگان
وداع مي گويند.
جنجال صبح آينده
در روياي هيچ خواب آلوده اي
نقش كابوس نبسته است.
posted by doubtzero @ ۳:۴۲ بعدازظهر
>6
comments
6 نظر
دست نوازشگر صبح
روی پوست براق شب
دست می کشد
خورشید بالا می آید
آسمان غرق نور می شود
پرنده ها پریدن آغاز می کنند
.
.
.
تو از نو
بارور می شوی
.
آسمانی باشی
من در شب ديگر منتظر معجزه اي خواهم بود که از آسمان نازل شود بر سرم..
آسمان بي انتها هم گاهي سنگدل مي شود !
كابوس صبح آينده
سلام دوست خوب...کامنتی که برام گذاشتی خیلی قشنگ بود...ممنون...و بعد اینکه شعرهای وبلاگت رو دوست داشتم...اگه اجازه یدی بهت لینک میدم...
سلام رفیق. من درست است که دیر به دیر به اینترت دسترسی دارم اما هنوز به خانه ی شما هم سر میزنم.
ارسال یک نظر
<< بازگشت