خاطره
مجالي به هنگام است
نسيم سرد پائيز
بر غمزه هاي رنگ رنگ انار بنان،
در كوچه باغ هاي كودكي ام.
...
نگاه من
هنوز
به دانه ي اناريست
كه لغزيد
از ميان انگشتان كودكيم،
و گم شد
لابلاي پرزهاي فرش پائيز؛
- سرخ و زرد و اخرائي -.
posted by doubtzero @ ۱۰:۲۵ قبل‌ازظهر
>4
comments
4 نظر
راه رفتن روي برگهاي پاييز چنان لذتي دارد که گويا خدا برايم بهترين فصل را هديه کرده است..
نگاه ام مانده بود هنوز
روی تک دانهء انار گم شده ام
کفشی آمد
میان پرز ها
پرخون اش کرد
خون به صورت ام پاشید
بیدار شدم!
.
.
شما نقاشی می کشید؟
...فوق العاده بود ...فوق العاده
و گم شد
ارسال یک نظر
<< بازگشت