نارنج
عروس پائيز است،
.................نارنج؛
خورشيدهائي
هميشه فروزان
ميان سبز برگ هاي
..........هميشه سبز؛
دزد نگاه هاي سرگردان
ميان تلاطم دلمردگي
............- برگ هاي زرد پائيز -
از وراي ديوارهاي كوتاه
در شهر هاي كوچك شمال.
posted by doubtzero @ ۳:۳۲ بعدازظهر
>6
comments
6 نظر
عکستو نتونستم ببینم ولی شعرت مثل همیشه ناب و فوق العاده . تو تصویر ساز خوبی هستی با کلمات ساده تصاویر بی نظیری رو خلق میکنی بهت حسودیم میشه !!!؟:)
من هم عکس رو نتونستم ببینم!
آسمانی باشی
عکست رو نتونستم ببينم ولي شعرت دلنشين بود و زيبا..مثل هميشه..
Chegaram aqui, através do teu blog. Certamente não perceberás nada do que aqui escrevo. Quero apenas desejar-te bom blog.
عزیزسلام.....گفت و گوی اختصاصی "ناما جعفری" با جسد "منوچهر آتشی" در یک روز بارانی...
به تشییع جنازه ی "منوچهر آتشی" خوش آمدید
لطفاً
گیلاس های چیده شده را
همین جا آویزان کنید
چشم های ما
گیلاس های تازه می خواهد
(البته گندم هم می خواهد / شکممان!!) گریه اگر بگذارد.....به دیداری دوباره امید
atresho mitonam az sheret hes konam
ارسال یک نظر
<< بازگشت